-
1 uczyć\ się
ucz|yć sięнесов. czego учиться, обучаться чему;\uczyć\ się się muzyki учиться музыке; \uczyć\ się się na pamięć учить (заучивать) наизусть;
\uczyć\ się się na kogoś разг. учиться на кого-л.;● \uczyć\ się się rozumu набираться ума; człowiek do śmierci się \uczyć\ sięy погов. век живи — век учись
-
2 uczyć się
несов. czegoучи́ться, обуча́ться чемуuczyć się się muzyki — учи́ться му́зыке
uczyć się sie na pamięć — учи́ть (зау́чивать) наизу́сть
- człowiek do śmierci się uczyuczyć się się na kogoś — разг. учи́ться на кого́-л.
-
3 ucz|yć
impf Ⅰ vt 1. (przekazywać wiedzę) to teach- uczyć dorosłych niemieckiego to teach adults German- moja mama uczy w szkole podstawowej my mum teaches in a primary school ⇒ nauczyć2. (przyuczać) to teach- uczył ich odbijać piłkę z bekhendu he taught them how to play the backhand- uczyć psa posłuszeństwa to teach a dog obedience- tata uczył mnie prowadzić samochód dad taught me (how) to drive ⇒ nauczyć3. [doświadczenie, zabawa] to teach ⇒ nauczyć Ⅱ uczyć się 1. (zdobywać wiedzę) to learn; (odrabiać lekcje) to study- uczyć się angielskiego/gry na gitarze to learn English/the guitar- uczyć się do egzaminu to study for an exam- uczyć się u mistrza to train under a master- uczyć się dobrze/źle to be a good/poor student- uczyć się na piątki to be an A student- uczyć się (czegoś) na pamięć to memorize (sth) a. to learn (sth) by heart2. pot. (zdobywać zawód) to learn, to study (na kogoś to be sb)- będzie się uczył na stolarza he will learn to be a carpenter ⇒ nauczyć się3. (wyciągać wnioski z doświadczeń) to learn- uczył się ukrywać swoje uczucia he learned to hide his feelings- uczyć się tolerancji/cierpliwości to learn tolerance/patience- uczyć się na cudzych błędach to learn from the mistakes of others- uczyć się na własnych błędach to learn by a. from one’s (own) mistakes ⇒ nauczyć się■ uczyć kogoś rozumu pot. (napominać, pouczać) to teach sb sense, to put some sense into sb- uczyć się rozumu pot. (nabierać rozsądku) to learn (some) sense- uczył Marcin Marcina (a sam głupi jak świnia) przysł. it’s a case of the blind leading the blindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|yć
-
4 nauczyć
(-ę, -ysz); vb; od uczyć* * *pf.teach, train; nauczony doświadczeniem taught by experience; nauczyć kogoś moresu show sb their place; nauczyć kogoś rozumu teach sb a lesson; ja cię/was nauczę! I'll show you!, now, get l. eat this!; por. nauczać, uczyć.pf.learn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nauczyć
-
5 nauczać
I. vt\nauczać kogoś czegoś ( głosić nauki) jdn etw lehren; ( uczyć w szkole) jdn etw unterrichten; ( pokazać, jak należy coś robić) jdm etw beibringennauczyć kogoś rozumu jdn zur Vernunft bringenjuż ja cię nauczę! das sollst du mir büßen!II. vrnauczyć się czegoś etw lernen
См. также в других словарях:
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
uczyć — 1. Coś uczy (kogoś) rozumu «coś, zwykle doświadczenie życiowe, powoduje, że ktoś staje się mądrzejszy»: (...) jeśli mój syn miałby stać się taki jak oni, to niech mi utną obie ręce i wyrwą zęby, a jeszcze wtedy kości mu połamię; bo kalectwa i ból … Słownik frazeologiczny
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
rozum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwa człowiekowi zdolność pojmowania, wnioskowania, wydawania sądów, umożliwiająca mu poznanie rzeczywistości; umysł : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
